biz uyuyalım sevgilim; toprak üstümüze
usulca örtülsün, biz uyuyalım iki tohum gibi sevgilim
haşmetiyle kapıyı çalıyor kış
tamamlanıyor sonun başlangıç olduğu akış
ve en uzun gece çalıyor kapımızı
biz uyuyalım sevgilim; toprak üstümüze
usulca örtülsün, sonsuza dek aydınlık kalmaz bu yıldızlı gece.
biz uyuyalım sevgilim; bir ağacın köklerine
aksın can suyumuz
ve serpilsin dallarında bir meyve olarak soyumuz.
biz uyuyalım; bu en uzun gece
bekleyelim tohumlar boy versin göğe
bekleyelim geçip gitsin bu kış
gök bize aydınlık sunar gene
ve gelir umut ettiğimiz o barış.
biz uyuyalım sevgilim; dayayıp sırtımızı toprağa
ve bakıp bu yıldızlı geceye
en güzel düşlerle uyuyalım
ne varsa geçmişte kalan bırakalım çürümeye,
sevişirken çatlamış iki tohum olalım.
karlar erir, soğuk geçer ve biter bu kış
bekle bütün baharlarda yeniden doğalım.
Reblogged this on tabletkitabesi.
Bu yazıyı bu tarihte okudum argun.tc